ارتباط فشارخون متوسط شریانی و ضربان قلب با سنگ شکنی برون اندامی در بیماران با سنگ کلیه

    زمینه : اگرچه امروزه بیش از %90 سنگ­های کلیوی با میزان موفقیت 68 تا 86 درصد با روش سنگ­شکنی برون اندامی درمان می­شوند، ولی عوارضی مانند احتمال افزایش فشارخون را به این روش نسبت می­دهند.   هدف: مطالعه به منظور تعیین ارتباط سنگ­شکنی برون اندامی کلیه­ها با فشارخون متوسط شریانی و ضربان قلب انجام شد.   مواد و روش­ها: این مطالعه تحلیلی در سال1386 بر روی 75 بیمار مبتلا به سنگ کلیه در شهر مشهد انجام شد که با استفاده از روش نمونه­گ ی ر ی غ ی راحتمال ی و مبتن ی بر هدف انتخاب شدند. فشارخون در سه مرحله قبل، حین و بعد از سنگ­شکنی در وضعیت به پشت خوابیده اندازه­گیری شد. رابطه ب ی ن افزایش فشارخون ا ی جاد شده در اثر سنگ­شکن ی و فعال ی ت عصب ی اتونوم ی ک توسط آنال ی ز ضربان قلب ارز ی اب ی شد . داده­ها با آزمون­های آماری تی مستقل، تی زوجی، مدل خطی عمومی و واریانس یک­طرفه تحل ی ل شدند.   یافته­ها: طی سنگ­شکنی، میانگین فشارخون متوسط شریانی در مردان از 73/9 ± 30/93 به 63/12 ± 30/98 میلی­متر جیوه و در زنان از 08/11 ± 82/87 به 51/14 ± 08/96 میلی­مترجیوه افزایش یافت که این اختلاف از نظر آماری معنی­دار بود (001/0 > P ) . بروز فشار دیاستولیک بیش­تر یا مساوی 100 میلی­متر جیوه در افرادی که قبل از سنگ­شکنی فشار دیاستولیک کم­تر از90 میلی­متر جیوه داشتند، %5/7 بود.   نتیجه­گیری: یافته­ها بیان­گر خطر افزایش فشارخون طی سنگ­شکنی است، اما بررسی وقوع فشارخون بالا به دنبال سنگ­شکنی به انجام مطالعه­های آینده­نگر نیاز دارد.